بسمه تعالی

عقل جمعی 1 - شورا و مشورت از منظر قرآن کریم

شوراهای اسلامی در سطح کشور امیدواری های زیادی را بوجود آورده اند . بی تردید آنچه که به شورا ها هویت می بخشد متولی بودن امور عام المنفعه ای است که خیر جمعی آنها متوجه مردم است و شورا ها از این رهگذر است که می توانند مشروعیت و کارآمدی خود را در افکار عمومی به ثبت برسانند .

اما برای ورود به این بحث مهم بی مناسب نیست که برای یادآوری نیز که شده پشتوانه قرآنی و الهی جایگاه شورا و مشورت را یکبار دیگر مرور نموده وآن را در ردیف تکرارهای بی ملال به حساب آوریم . زیرا نگاهی به جایگاه و منزلت شورا در قرآن و استخراج منشور اخلاقی و عملی آن و در نظر داشتن آثار و پیامدهای زمینی و اجتماعی شورا می تواند فاصله بوجود آمده بین نظر و عمل را بخوبی نمایان ساخته و برای همه کارگزاران نظام شورایی ، شوراها ، شهرداری ها و دهیاری ها درس آموز و هشداردهنده باشد.

برای نیل به این مقصود توجه شمارا به آیه 37 سوره شورا که در آن خداوند متعال اشاره ای مستقیم به شورا و مشورت می فرماید جلب می نمایم:

(( والذین استجابوا لربهم و اقاموالصلوه و امرهم شورا بینهم و مما رزقنهم ینفقون ))

و آنانکه امر خدارا اجابت و اطاعت کردند و نماز بپاداشتند و کارشان را به مشورت یکدیگر انجام دهند و از آنچه روزی آنها کردیم به فقیران انفاق می کنند.

با توجه به آیه مذکور و دیگر آیات بیان شده پیرامون موضوع فوق و درراستای شناخت منشور اخلاقی شورائیان خداوند صفاتی را برای مومنین می شمارد و نشانه های ایمان و توکل رابرای ایشان در قرآن کریم روشن می سازد. که در ذیل به برخی از آنها اشاره می شود:

1)      اجتناب از گناهان کبیره .

2)      پرهیز از فواحش .

3)      فرو بردن خشم هنگام غضب .

4)      استجابت پروردگار .

5)      توجه به نماز .

6)      مشورت دائمی در کارها .

7)      انفاق .

8)      نصرت و یاری دیگران .